Woordenlijst bij de Catechismus van de Katholieke Kerk

{Deze woordenlijst is nog in opbouw gedurende de uitzendingen van Radio Maria over de Catechismus[n:5324]. Deze lijst is een toevoeging van de redactie om het gebruik van de Catechismus te bevorderen. Deze toevoegingen, hoewel getrouw aan de kerkelijke leer, vormen geen onderdeel van de geautoriseerde, door de Apostolische Constitutie Fidei Depositum[74] (1992) en Apostolische Brief Laetamus Magnopere[75] (1997) vastgestelde uitgave.}

A

Abraham: De man van geloof en aartsvader van Israël met wie God een verbond sloot waarin hem land beloofd werd om in te wonen en een talrijke schaar aan nakomelingen, een groot volk voor wie de Heer hun God zou zijn. Via Abraham vormde God het volk aan wie Hij later de wet zou geven door de openbaring aan Mozes. Met de komst van Christus zou het volk van Israël dienen als de wortel waarop de niet-Joden geënt zouden worden als deze het geloof zouden aanvaarden. (CCK 59, 72, 145, 705, 762, 2570)[1|59.72.145.705.762.2570]

B

Bijbel: Heilige Schrift: de boeken die de waarheid van Gods Openbaring bevatten en zijn samengesteld door menselijke auteurs geïnspireerd door de Heilige Geest. (CCK 105)[1|105] De Bijbel bevat zowel de zesenveertig boeken van het Oude Testament en de zevenentwintig boeken van het Nieuwe Testament. (CCK 120)[1|120] Zie 0ude Testament; Nieuwe Testament.

C-D

{volgt}

E

Exodus: Gods reddende interventie in de geschiedenis waardoor Hij het Hebreeuwse volk bevrijdde uit de slavernij in Egypte, een verbond met hen sloot en hen in het Beloofde Land bracht. Het Boek Exodus, het tweede van het Oude Testament, verhaalt over deze reddende geschiedenis. (CCK 62)[1|62]
De exodus wordt door het Joodse volk herdacht met Pesach. Joodse volk met Pesach, dat voor Christenen een een voorafschaduwing is van het "pascha" van Jezus Christus van dood naar leven en wordt gevierd in de Eucharistie. (CCK 1363)[1|1363]

F

{volgt}

G

Geloof: zowel een geschenk van God als een menselijke daad waarmee de gelovige persoonlijke trouw betuigt aan God, die hem uitnodigt om te reageren, en uit vrije wil instemt met de hele waarheid die God heeft geopenbaard. Het is deze openbaring van God die de Kerk ons voorhoud voor ons geloof, en die we belijden in de geloofsbelijdenis, vieren in de sacramenten, beleven door juist gedrag dat het tweevoudige gebod van naastenliefde vervult (zoals verwoord in de tien geboden), en beantwoorden in ons gelovig gebed. Geloof is zowel een theologische deugd door God gegeven als genade, als een verplichting die voortvloeit uit het eerste gebod van God. (CCK 26, 142, 150, 1814, 2087)[1|26.142.150.1814.2087]

H

{volgt}

I

Israël: Het Joodse volk, uitverkoren door God om Zijn volk te zijn en genoemd naar Israël (Jakob), de stamvader van de twaalf zonen, die de stammen van Israël vormen. God vormde Israël tot zijn priesterlijke volk bij hun uittocht uit de slavernij van Egypte, toen Hij het Eerste of Oude Verbond met hen sloot en de gaf via Mozes Zijn Wet. (CCK 62)[1|62]

J-L

{volgt}

M

Mozes: Hij werd tot leider gekozen door God om de Israëlieten uit hun ballingschap in Egypte te leiden. Aan hem openbaarde God de goddelijke naam (Jahweh) en de wet op de berg Sinaï (inclusief de Decaloog), waarmee Hij het verbond met Zijn volk Israël bezegelde. (CCK 62, 204)[1|62.204] Als wetgever was Mozes een soort Christus, de wetgever van de Nieuwe Wet.

N-O

{volgt}

P

Patriarch: Een titel gegeven aan de eerbiedwaardige voorouders of "vaders” van de Semitische Volkeren - Abraham, Isaak en Jakob - , die Gods belofte van uitverkiezing ontvingen. (CCK 61,205)[1|61.205]
In de kerkelijke hiërarchie, en vooral in de Kerken van het Oosten, is een patriarch een hoge bisschop met jurisdictie over een grotere eenheid van bepaalde kerken (patriarchaat) van een bepaalde ritus of regio of liturgische traditie. (CCK 887)[1|887]

Q-U

{volgt}

V

Verbond: Een plechtige overeenkomst tussen God en de mens met wederzijdse verplichtingen of garanties. De Bijbel verwijst naar de verbonden die God sloot met Noach, Abraham en Mozes als leiders van het uitverkoren volk, Israël. In het Oude Testament of Verbond, openbaarde God zijn wet door Mozes en bereidde Hij Zijn volk voor op redding door de profeten. In het Nieuwe Testament of Verbond richtte Christus een nieuw en eeuwig verbond door zijn eigen offerdood en verrijzenis. De christelijke economie is het nieuwe en definitieve verbond dat nooit voorbij zal gaan, en er is geen nieuwe openbaring te verwachten vóór de glorieuze openbaring van onze Heer Jezus Christus (CCK 56, 62, 66)[1|56.62.66]. Zie Oude Testament; Nieuwe Testament.

W-Z

{volgt}