Sessio XXIV - Doctrina de sacramento matrimonii

Matrimonii perpetuum indissolubilem que nexum primus humani generis parens divini spiritus instinctu pronuntiavit cum dixit: hoc nunc os ex ossibus meis et caro de carne mea.

Quamobrem relinquet homo patrem suum et matrem et adhaerebit uxori suae et erunt duo in carne una. (Gen. 2, 23; Mt. 19, 5 ; Ef. 5, 31)[b:Gen. 2, 23; Mt. 19, 5 ; Ef. 5, 31] 1

Hoc autem vinculo duos tantummodo copulari et coniungi christus dominus apertius docuit cum postrema illa verba tamquam a deo prolata referens dixit: itaque iam non sunt duo sed una caro statim (Mt. 19, 6)[b:Mt. 19, 6] que eiusdem nexus firmitatem ab adamo tanto ante pronuntiatam his verbis confirmavit: "Quod ergo deus coniunxit homo non separet." (Mt. 19, 6; Mc. 10, 9)[b:Mt. 19, 6; Mc. 10, 9]

Gratiam veroquae naturalem illum amorem perficeret et indissolubilem unitatem confirmaret coniuges que sanctificaret: ipse christus venerabilium sacramentorum institutor atque perfector sua nobis passione promeruit.

Quod Paulus apostolus innuit dicens: "viri diligite uxores vestras sicut christus dilexit ecclesiam et se ipsum tradidit pro ea mox subiungens" (Ef. 5, 25)[b:Ef. 5, 25]: "sacramentum hoc magnum est; ego autem dico in christo et in ecclesia." (Ef. 5, 32)[b:Ef. 5, 32]

Cum igiturmatrimonium in lege evangelica veteribus connubiis per christum gratia praestet: merito inter novae legis sacramenta annumerandum sancti patres nostri concilia et universalis ecclesiae traditio semper docuerunt; adversus quam impii homines huius saeculi insanientes non solum perperam de hoc venerabili sacramento senserunt sed de more suo praetextu evangelii libertatem carnis introducentes multa ab ecclesiae catholicae sensu et ab apostolorum temporibus probata consuetudine aliena scripto et verbo asseruerunt non sine magna christifidelium iactura.

Quorum temeritati sancta et universalis synodus cupiens occurrere insigniores praedictorum schismaticorum haereses et errores ne plures ad se trahat perniciosa eorum contagio exterminandos duxit hos in ipsos haereticos eorum que errores decernens anathematismos.

Canon 1
Si quis dixerit

matrimonium non esse vere et proprie unum ex septem legis evangelicae sacramentis a christo domino institutum sed ab hominibus in ecclesia inventum neque gratiam conferre:

a(nathema) s(it).

Canon 2
Si quis dixerit

licere christianis plures simul habere uxores et hoc nulla lege divina esse prohibitum (Mt. 19, 9)[[b:Mt. 19, 9]]:

a(nathema) s(it).

Canon 3
Si quis dixerit

eos tantum consanguinitatis et affinitatis gradus qui Levitico (Lev. 18, 6-18)[[b:Lev. 18, 6-18]] exprimuntur posse impedire matrimonium contrahendum et dirimere contractum; nec posse ecclesiam in nonnullis illorum dispensare aut constituere ut plures impediant et dirimant:

a(nathema) s(it). DS 2659[[808|59]]

Canon 4
Si quis dixerit

ecclesiam non potuisse constituere impedimenta matrimonium dirimentia vel in iis constituendis errasse:

a(nathema) s(it).

Canon 5
Si quis dixerit

propter haeresim aut molestam cohabitationem aut affectatam absentiam aconiuge dissolvi posse matrimonii vinculum:

a(nathema) s(it).

Canon 6
Si quis dixerit

matrimonium ratum non consummatum per solemnem religionis professionemalterius coniugum non dirimi:

a(nathema) s(it).

Canon 7
Si quis dixerit

ecclesiam errare cum docuit et docet iuxta evangelicam et apostolicam doctrinam (Mt. 5, 32; Mt. 19, 9; Mc. 10, 11-12; Lc. 16, 18; 1 Kor. 7, 11)[[b:Mt. 5, 32; Mt. 19, 9; Mc. 10, 11-12; Lc. 16, 18; 1 Kor. 7, 11]] propter adulterium alterius coniugum matrimonii vinculum

non posse dissolvi etutrumque

• vel etiam innocentem qui causam adulterio non dedit non posse alteroconiuge vivente
• aliud matrimonium contrahere moechari que eum qui dimissa adultera
• aliam duxerit et eam quae dimisso adultero alii nupserit

:

a(nathema)s(it).

Canon 8
Si quis dixerit

ecclesiam errare cum ob multas causas separationem inter coniuges quoad thorum seu quoad cohabitationem ad certum incertum ve tempus fieri posse decernit:

a(nathema) s(it).

Canon 9
Si quis dixerit

• clericos in sacris ordinibus constitutos vel regulares castitatem solemniter professos posse matrimonium contra here contractum que validum esse non obstante lege ecclesiastica vel voto
• et oppositum nil aliud esse quamdamnare matrimonium;
• posse que omnes contrahere matrimonium qui non sentiunt secastitatis (etiam si eam voverint) habere donum:

a(nathema) s(it).

Cum deus id rectepetentibus non deneget nec patiatur nos supra id quod possumus tentari. (1 Kor. 10, 13)[[b:1 Kor. 10, 13]]

Canon 10
Si quis dixerit

statum coniugalem anteponendum esse statui virginitatis vel coelibatus et non esse melius ac beatius manere in virginitate aut coelibatu quam iungimatrimonio: (v)[[b:Mt. 19, 11]] (v)[[b:1 Kor. 7, 25]] (1 Kor. 7, 38.40)[[b:1 Kor. 7, 38.40]]

a(nathema) s(it).

Canon 11
Si quis dixerit

prohibitionem solemnitatis nuptiarum certis anni temporibus superstitionem esse tyrannicam ab ethnicorum superstitione profectam;

aut benedictiones et alias caeremonias quibus ecclesia in illis utitur damnaverit:

a(nathema) s(it).

Canon 12
Si quis dixerit

causas matrimoniales non spectare ad iudices ecclesiasticos:

a(nathema)s(it). DS 2598[[5584]] DS 2659[[808|59]]