Liefde is “het hart” van het christelijk leven

Beminde broeders en zusters:

Ik dank de Heer omdat Hij me ook dit jaar de kans geeft om een paar dagen van rust in de bergen door te brengen, en ik betuig mijn dank aan iedereen die me hier in Lorenzago heeft verwelkomd in dit betoverende panorama, met de toppen van de Cadore en waar mijn geliefde voorganger paus Johannes Paulus II ook vele malen kwam. Ik spreek in het bijzonder mijn dank uit aan de bisschop van Treviso en Belluno-Feltre, evenals aan al diegenen die op verschillende manieren hebben bijgedragen aan het garanderen van een vredig en heilzaam verblijf. Geconfronteerd met dit panorama van weiden, bossen en bergtoppen die naar de hemel neigen, ontstaat spontaan het verlangen om God te loven voor de wonderen van zijn werken; en onze bewondering voor deze natuurlijke schoonheden wordt gemakkelijk omgezet in gebed.

Elke goede christen weet dat de vakantie een geschikt moment is het lichaam te ontspannen en ook om de geest te voeden met langere tijden van gebed en meditatie, om te groeien in een persoonlijke relatie met Christus en om zich meer en meer naar zijn onderrichting te vormen. Vandaag nodigt de liturgie ons bijvoorbeeld uit om na te denken over de beroemde parabel van de barmhartige Samaritaan (Lc. 10, 25-37) [[b:Lc. 10, 25-37]], die de kern van de evangelieboodschap introduceert: de liefde tot God en de liefde tot de naaste. Maar wie is mijn naaste, vraagt de gesprekspartner aan Jezus. En de Heer antwoordt door de vraag om te draaien en met het verhaal van de barmhartige Samaritaan te tonen dat elk van ons een naaste moet worden voor ieder die hij ontmoet. "Ga dan en doet gij evenzo" (Lc. 10, 37) [b:Lc. 10, 37]. Liefhebben, zegt Jezus, is zich gedragen als de barmhartige Samaritaan. Verder weten we dat de barmhartige Samaritaan bij uitstek Hijzelf is: hoewel God, aarzelde Hij niet om zichzelf te verlagen tot zijn menswording en zijn leven te geven voor ons.

Daarom is liefde "het hart" van het christelijk leven; in feite maakt alleen de liefde, in ons opgewekt door de Heilige Geest, ons tot getuigen van Christus. Ik wilde deze belangrijke geestelijke waarheid opnieuw voorstellen in de Boodschap voor de 23e Wereldjongerendagen [1918] die aanstaande vrijdag 20 juli gepubliceerd zal worden: "Gij zult kracht ontvangen van de Heilige Geest die over u komt, om mijn getuigen te zijn" (Hand. 1, 8) [b:Hand. 1, 8]. Beste jongeren, dit is het thema waarvoor ik jullie uitnodig om de komende maanden na te denken, om je voor te bereiden op het grote evenement dat over een jaar, juist in deze dagen van juli, zal plaatsvinden in Sydney, Australië [d:219]. De christengemeenschappen van die geliefde natie werken actief om jullie te verwelkomen, en ik dank hen voor de organisatorische inspanningen die ze leveren. Laten we aan Maria, die we morgen zullen aanroepen als Onze Lieve Vrouw van de Karmel, het pad van voorbereiding en de realisatie van de volgende jongerenontmoeting van de hele wereld toevertrouwen. Beste vrienden van alle continenten, ik nodig jullie uit om in groten getale deel te nemen.