"De maagdelijkheid is een engelachtge levenswijze"

"De maagdelijkheid is een engelachtige levenswijze" I. IV, c. 24; Migne, P. G. LXXXXIV, 1210 [[855]]. En deze levenswijze heeft de christelijke godsdienst tot zulk een verheven graad van schoonheid opgevoerd, dat zij iets bovenaards schijnt te zijn en de hemel waardig. Doch voegt men hier de kroon van het martelaarschap nog aan toe, dan verkrijgen wij iets dat de onoverwinnelijke sterkte verbindt met de lieflijkheid en schittering der genade en in deze vorm zal die levenswijze allen, die haar beschouwen, tot die voortreffelijke en flinke daden aansporen, welke de christelijke geboden ons opleggen. Dit alles juist bewonderen wij in dat maagdelijke meisje, Maria Goretti, welke Wij gisteren met de aureool der heiligen hebben mogen sieren.

Haar ouders behoorden tot de meest eenvoudige volksklasse en om voor een groeiend gezin in eerzame arbeid hun brood te verdienen waren zij gedwongen geweest de kleine stad, waar ze woonden, te verlaten en naar de streek van Latium te vertrekken, waar zij door hun arbeid op het land in de aller dringendste behoef ten van hun kinderen voorzagen.

Begiftigd als zij was met een trouwhartig karakter verbonden aan een bereidwillige werklust, bleek zij reeds in haar prilste jaren een meisje te zijn, dat niet alleen uitblonk door zachtheid van zeden, maar tevens opviel door haar ijverige en onvermoeibare arbeidzaamheid, waarmee zij dienstvaardig en opgewekt haar moeder hielp bij de uitoefening van hare huishoudelijke bezigheden.

Niet in staat te lezen, ontving zij van haar moeder de eerste beginselen van de christelijke godsdienst en met de grootste ijver legde zij er zich op toe deze in haar geest te prenten. Niets was haar dan ook aangenamer en zoeter dan telkens wanneer dit mogelijk was een bezoek te brengen aan de ver uit de buurt gelegen kerk, om daar dan de voorschriften van de katholieke godsdienst van buiten te leren en de meest vurige gebeden te storten voor het altaar van God en van de H. Maagd Maria. Toen zij eindelijk tot de Tafel des Heren mocht naderen en de Hemelse Spijze nuttigen, deed zij dit met zulk een diepe vroomheid en zo brandend van liefde, dat zij meer geleek op een engel in mensengedaante dan een klein meisje. Het kan niet anders, of hier heeft zij die bovennatuurlijke kracht geput, om enkele maanden later - nog geen twaalf jaren oud - een strijd te voeren tot in de dood onoverwonnen, om de sneeuwwitte lelie harer onschuld ongerept en onbesmet te bewaren en haar, purper door het bloed van haar martelaarschap, terug te schenken aan de goddelijke Schepper van haar maagdelijk leven.

Gelijk iedereen weet heeft dit weerloze meisje een wel zeer bittere strijd moeten voeren; geheel onverwachts brak er een onstuimige en blinde storm tegen haar los, die haar engelachtige reinheid trachtte te besmetten en te schenden. Maar terwijl zij in dit uiterste gevaar verkeerde, kon zij tot haar Verlosser deze woorden uit het gouden boekje van «De Navolging van Christus» herhalen : "Wanneer ik beproefd en gekweld zal worden door vele bekoringen, zal ik het kwaad niet vrezen, want uw genade zal met mij zijn. Zij is mijn sterkte, zij verschaft mij raad en hulp. Zij is krachtiger dan al mijn vijanden ..." L. III, c. LV, v. 19, 20, 21. [[1063]] Daarom heeft zij, door de hemelse genade ondersteund, die genade waaraan haar edelmoedige en sterke wil beantwoordde, haar leven gegeven. De glorie van haar maagdelijkheid heeft zij niet verloren.

In het leven van dit nederige meisje, dat Wij u zojuist in grote trekken hebben afgeschilderd, mogen wij een schouwspel zien, Eerbiedwaardige Broeders en geliefde zonen, dat niet alleen, gelijk Wij hebben gezegd, de hemel waardig is, maar ook van onze tijd een blik van bewondering en verering verdient. Mogen de vaders en moeders leren, hoezeer het nodig is, dat zij hun door God geschonken kinderen goed, heilig en sterk opvoeden en hen vormen naar de voorschriften van de katholieke godsdienst, zodat zij werkelijk, wanneer hun deugd in gevaar wordt gebracht, met de hulp van Gods genade, zegevierend, ongedeerd en ongeschonden uit de strijd mogen treden.

Moge de blijde jeugd en de bewogen jongelingschap hieruit leren, toch nooit toe te geven aan die ongelukkige drang naar de vluchtige en ijdele vreugde van het genot of aan de genoegens van de lokkende ondeugd, die de heldere onschuld verstikken, een sombere droefheid teweeg brengen en vroeg of laat de krachten van ziel en lichaam afzwakken. Laten zij daarentegen liever welgemoed hoe zwaar dit dan ook moge zijn naar die christelijke volmaaktheid streven, welke wij allen door inspanning, moeite en gebed eenmaal kunnen bereiken met een vaste wil en de hulp der hemelse genade.

Moge dan tenslotte deze wekelijke wereld, maar al te vaak tot het lagere geneigd, leren om de onoverwinnelijke sterkte van dit maagdelijk meisje met eerbied te bejegenen en na te volgen. Laat allen opzien naar deze lelie van het veld, die zulk een zoete geur verspreidt, naar deze schitterende overwinning van het martelaarschap en daarbij terdege erkennen, hoeveel de christelijke voorschriften vermogen door de juiste leiding en vorming van de mensen. En laat men toch goed beseffen, in welke mate de hemelse vreugde welke voortkomt uit de onschuld des levens, wanneer men haar ongerept bewaart en door moeizame deugdbeoefening voor zich verwierf de ijdele genoegens van het genot overtreft en overwint. Alleen God immers vermag de zielen der stervelingen vrede en rust te schenken en hun oneindige verlangens te bevredigen.

Wij worden voorzeker niet allen geroepen om het martelaarschap te ondergaan, maar ieder van ons is geroepen om de christelijke deugd te verwerven. De deugd vereist echter kracht en zelfs al bereiken we niet die hoge graad van sterkte, welke dit engelachtige meisje bezat, toch zal zij van ons in niet geringe mate een voortdurende, meest nauwgezette en nooit aflatende inspanning eisen tot aan het einde van ons leven. En het is hierom, dat wij kunnen spreken van een langzaam en aanhoudend martelaarschap, waartoe wij worden aangespoord door dit goddelijk woord van Jezus Christus: "Het rijk der hemelen wordt met geweld bestormd, en de bestormers nemen het weg" (Mt. 11, 12) [b:Mt. 11, 12].

Laten wij dan allen, door de hemelse genade ondersteund, hiernaar streven. Moge de H. maagd en martelares Maria Goretti ons hiertoe aanzetten; en moge zij dan door haar voorspraak vanuit de hemelse troon, waar zij de eeuwige zaligheid geniet, bij de goddelijke Verlosser verkrijgen, dat wij allen naar onze eigen bijzondere levensomstandigheden gaarne, gewillig en metterdaad haar lichtend voorbeeld volgen. Amen.