Jezus neemt het gelaat aan van al degenen die lijden of gemarginaliseerd zijn

Beste broeders in het episcopaat en het priesterschap, Beste broeders en zusters, Het is voor mij een grote vreugde om dit geliefde continent voor de tweede maal te bezoeken, na mijn geliefde voorganger, de zalige paus Johannes Paulus II, en om naar uw huis Benin terug te keren om een boodschap van hoop en vrede tot u te richten. Allereerst wil ik monseigneur Antoine Ganyé, aartsbisschop van Cotonou, hartelijk danken voor zijn welkomstwoorden, en de bisschoppen van Benin begroeten, evenals de kardinalen en bisschoppen van talrijke landen in Afrika en andere continenten. En ik groet u allen hartelijk, dierbare broeders en zusters, die bent gekomen om deel te nemen aan deze Mis die wordt gevierd door Petrus' opvolger. Ik denk zeker aan de inwoners van Benin, maar ook aan de gelovigen uit de aangrenzende Franstalige landen, zoals Togo, Burkina Faso, Niger en anderen. Onze Eucharistieviering op het hoogfeest van Christus, de Koning van het universum, is een gelegenheid om God te danken voor de honderdvijftigste verjaardag van het begin van de evangelisatie van Benin, en voor de Tweede Speciale Vergadering voor Afrika van de bisschoppensynode[d:86] enige tijd geleden in Rome gehouden.

Het Evangelie dat we zojuist hebben beluisterd (Mt. 25, 31-46)[b:Mt. 25, 31-46], spreekt ons over Jezus, de Mensenzoon, de hoogste rechter van ons leven, die het gelaat wilde aannemen van de hongerigen en dorstigen, van vreemdelingen, naakten, zieken of gevangenen. Kortom, van al degenen die lijden of gemarginaliseerd zijn. Wat we voor hen doen, zal worden beschouwd alsof we het voor Jezus zelf hebben gedaan. Laten we hierin niet slechts een literaire formulering zien, een simpel beeld. Het hele leven van Jezus getuigt ervan. Hij, Gods Zoon, is mens geworden, Hij heeft ons bestaan tot in de meest concrete details gedeeld door dienaar te worden van zijn kleinste broeders. Hij die nergens zijn hoofd te rusten kon leggen, werd veroordeeld om aan een kruis te sterven. Dat is de Koning die wij vieren.

Dit kan ons ongetwijfeld verontrustend voorkomen. Zelfs vandaag de dag, net als 2000 jaar geleden, gewend als we zijn om de tekenen van het koningschap te zien in succes, kracht, geld of macht, kost het ons moeite zo’n koning te accepteren, een koning die de dienaar wordt van de geringsten, van de nederigsten, een koning wiens troon het kruis is. Toch zegt de Heilige Schrift dat dit de wijze is waarop de heerlijkheid van Christus wordt geopenbaard. Het is in de nederigheid van zijn aardse bestaan dat zijn macht om de wereld te oordelen wordt gevonden. Voor Hem betekent heersen dienen. En wat Hij van ons vraagt, is door te gaan op deze weg om te dienen, om aandacht te hebben voor de roep van de armen, de zwakken, de gemarginaliseerden. De gedoopte weet dat zijn beslissing om Christus te volgen tot grote offers kan leiden, zelfs dat van zijn eigen leven. Maar zoals heilige Paulus ons herinnert, heeft Christus de dood overwonnen en neemt Hij ons mee in zijn verrijzenis. Hij leidt ons binnen in een nieuwe wereld, een wereld van vrijheid en geluk. Ook vandaag de dag zijn er zoveel banden met de oude wereld, zoveel angsten die ons gevangen houden en ons ervan weerhouden vrij en gelukkig te leven. Laat Christus ons bevrijden van deze oude wereld. Ons geloof in Hem, dat onze angsten en onze ellende overwint, geeft ons toegang tot een nieuwe wereld, een wereld waar gerechtigheid en waarheid geen parodie zijn, een wereld van innerlijke vrijheid en vrede met onszelf, met de anderen en met God. Dit is het geschenk dat God ons heeft gegeven in ons Doopsel.

"Komt, gezegenden van mijn Vader, en ontvangt het Rijk dat voor u gereed is vanaf de grondvesting der wereld" (Mt. 25, 34)[b:Mt. 25, 34]. Laten we deze woorden van zegening ontvangen die de Mensenzoon op de Dag des Oordeels zal richten tot degenen die zijn aanwezigheid zullen hebben erkend in de meest nederige van hun broeders met een vrij hart dat overvloeit van de liefde van God. Broeders en zusters, deze evangeliepassage is werkelijk een woord van hoop, omdat de Koning van het universum heel dicht bij ons is gekomen, de dienaar van de kleinsten en nederigsten. En ik zou mij met genegenheid willen richten tot iedereen die lijdt, tot de zieken, tot degenen die lijden aan AIDS of andere ziekten, tot iedereen die vergeten wordt in de samenleving. Houdt moed! De Paus is dicht bij u in gedachten en gebed. Houdt moed! Jezus wilde zich vereenzelvigen met de kleine, met de zieke. Hij wilde in uw lijden delen en u erkennen als broeders en zusters, om u te bevrijden van alle kwaad, van alle ellende. Iedere zieke, iedere mens in nood verdient ons respect en onze liefde, omdat God ons door hen de weg naar de hemel wijst.

Vanmorgen nodig ik u ook uit om uw vreugde met mij te delen. Want het is 150 jaar geleden dat het kruis van Christus in uw land werd geplant, dat het Evangelie voor de eerste keer werd verkondigd. Op deze dag danken wij God voor het werk dat is verricht door de missionarissen, door de 'apostolische arbeiders' die hier vandaan komen of van elders, bisschoppen, priesters, mannelijke en vrouwelijke religieuzen, catechisten en al diegenen die, zowel vandaag als gisteren, de verspreiding van het geloof in Jezus Christus op het Afrikaanse continent mogelijk hebben gemaakt. Ik wil hier de nagedachtenis eren van de vereerde kardinaal Bernardin Gantin, een voorbeeld van geloof en wijsheid voor Benin en voor het hele Afrikaanse continent.

Dierbare broeders en zusters, allen die dat prachtige geschenk van het geloof hebben ontvangen, het geschenk van de ontmoeting met de verrezen Heer, voelen ook de behoefte om het aan anderen bekend te maken. De Kerk bestaat om dit Goede Nieuws te verkondigen. En deze plicht is altijd dringend. Na 150 jaar zijn er nog immer velen die de boodschap van verlossing van Christus niet hebben vernomen. Er zijn ook velen die zich verzetten tegen het openen van hun hart voor het Woord van God. En er zijn talloze mensen wier geloof zwak is, en hun mentaliteit, gewoonten en levensstijl de realiteit van het Evangelie negeren, en denken dat het nastreven van zelfzuchtig welzijn, gemakkelijk gewin of macht het ultieme doel van het menselijk leven is. Weest vurige getuigen, met enthousiasme, van het geloof dat u hebt ontvangen! Laat Christus' liefdevolle gelaat overal stralen, vooral voor jonge mensen die op zoek zijn naar redenen om te leven en te hopen in een moeilijke wereld.

De Kerk in Benin heeft veel van de missionarissen ontvangen: zij moet op haar beurt deze boodschap van hoop brengen aan hen die de Heer Jezus niet kennen of vergeten zijn. Beminde broeders en zusters, ik nodig u uit om deze zorg te dragen voor de evangelisatie in uw land, bij de volkeren van uw continent en in de hele wereld. De recente bisschoppensynode voor Afrika[d:86] herinnert ons er nadrukkelijk aan: de mens van hoop, de Christen, kan zijn broeders en zusters niet negeren. Dit zou in tegenspraak zijn met het optreden van Jezus. De Christen is een onvermoeibare bouwer van gemeenschap, vrede en solidariteit, de gaven die Jezus zelf ons heeft gegeven. Door hier trouw aan te zijn, werken we mee aan de verwezenlijking van Gods verlossingsplan met de mensheid.

Dierbare broeders en zusters, ik nodig u daarom uit om uw geloof in Jezus Christus te versterken door een authentieke bekering tot zijn persoon. Alleen Hij geeft ons het ware leven en bevrijdt ons van onze angst en weerstand, van al onze zorgen. Zoek de wortels van uw bestaan in het Doopsel dat u heeft ontvangen en dat u tot kinderen van God heeft gemaakt. Moge Jezus Christus u alle kracht geven om als Christen te leven en te zorgen edelmoedig aan de nieuwe generaties door te geven wat u van uw vaderen in het geloof hebt ontvangen.

Begroeting van pelgrims
(In de taal Fon:) Moge de Heer u vervullen met zijn genade.

(In het Engels:) Op deze feestdag verheugen wij ons over het koninkrijk van Christus de Koning over de hele aarde. Hij is degene die alles wegneemt wat verzoening, gerechtigheid en vrede in de weg staat. Laten we niet vergeten dat het ware koningschap niet bestaat uit machtsvertoon, maar uit de nederigheid van dienstbaarheid; niet in de onderdrukking van de zwakken, maar in het vermogen om hen te beschermen en hen leven in overvloed te geven. (Joh. 10, 10)[[b:Joh. 10, 10]] Christus regeert vanaf het kruis en met open armen, omhelst alle volkeren der aarde en trekt hen tot de eenheid. Door het kruis breekt Hij de muren van verdeeldheid af en verzoent Hij ons met elkaar en met de Vader. Vandaag bidden wij voor de volkeren van Afrika, zodat allen mogen leven in de gerechtigheid, vrede en vreugde van het Koninkrijk Gods. (Rom. 14, 17)[[b:Rom. 14, 17]] Met deze gevoelens groet ik hartelijk alle Engelssprekende gelovigen, afkomstig uit Ghana, Nigeria en de buurlanden. God zegene u!

(In het Portugees:) Beste Portugeessprekende broeders en zusters in Afrika die naar mij luisteren, ik groet u en nodig u uit om uw besluit te hernieuwen om Christus toe te behoren en zijn koninkrijk van verzoening, gerechtigheid en vrede te dienen. Zijn koninkrijk kan in ons hart worden bedreigd. Daarin ontmoet God onze vrijheid. Wij – en alleen wij – kunnen voorkomen dat Hij over ons regeert en zo zijn heerschappij over familie, samenleving en geschiedenis hinderen. Dankzij Christus hebben veel mannen en vrouwen met succes weerstand geboden aan de verleidingen van de wereld om trouw hun geloof te beleven, soms tot het punt van martelaarschap toe. Beste herders en gelovigen, wees voor hen een voorbeeld, zout en licht van Christus in het Afrikaanse land. Amen.