Zieken zijn uitgelezen bouwstenen

Dierbare Broeders en Zusters,

Met deze hartelijke groet zou ik naar voren willen brengen onze diepe verbondenheid, die op indrukwekkende wijze gestalte krijgt in de vaste samenhang van de bouwstenen van deze kathedraal, waarin wij nu samen zijn.

Omdat wij opgenomen zijn in het Mystieke Lichaam van Christus, zijn wij tot bouwstenen gemaakt van de eeuwige Tempel, waarvan de Verlosser de hoeksteen is. Gij zijt de uitgelezen bouwstenen van de Tempel, want door uw lijden zijt gij nog meer deelgenoot van Jezus' verlossend lijden, waaruit het nieuwe leven voor de mensheid is voortgekomen. U zult dan ook wel begrijpen, dat mijn begroeting, waarbij ik u "mijn geliefde broeders en zusters" noemde, voortkomt uit een diepe geloofsovertuiging en een heel bijzondere liefde die daaruit volgt. Deze liefde dwingt mij, om aan mijn groet nog enige woorden toe te voegen, die mét mijn zegen ieder van u in het bijzonder willen troosten, om hem moed te geven in de beproeving en hoop op genezing van de ziekte waaraan hij lijdt.

Geliefden! Het Evangelie toont ons Jezus vaak, terwijl Hij zich richt tot de zieken om hen te troosten en niet zelden om hen te genezen.

Onze Verlosser week zelf niet terug voor het lijden; Hij leerde ons, dat lijden waarde heeft. "Hij ging weldoende rond en genas allen" (Hand. 10, 38)[b:Hand. 10, 38]. Deze handelwijze geeft inzicht in een belangrijke leer: dat menselijk lijden een bepaalde rol speelt in Gods plan, dat het echter ook medelijden wekt in het Hart van Jezus, want Hij weet zeer goed hoezeer het lijden de menselijke broosheid kan schokken en op de proef kan stellen. Daarom is er bij Hem geen gebrek aan begrip en troost tegenover degene die ziek is en vertrouwvol tot Hem komt om hulp.

Het is dan ook zeer belangrijk, zelfs beslissend, mét Jezus en zoals Jezus, en uit liefde tot Hem het lijden te aanvaarden, want het maakt ons op een bijzondere manier gelijkvormig aan Hem en aan zijn zending. In dit opzicht leert de heilige Maximos Belijder, dat God overeenkomstig zijn ondoorgrondelijk plan van liefde, het toelaat dat het lijden de mens niet alleen treft als een straf, maar ook als middel tot heil voor hemzelf en voor anderen.

Desondanks is de vraag om genezing gerechtvaardigd, want ook gezondheid is een groot Godsgeschenk. Daaraan hebben wij het immers te danken, dat we de medemensen waardevolle en helpende diensten kunnen bewijzen. Ieder Godsgeschenk is ons gegeven niet tot ons persoonlijk voordeel, maar "opdat ook wij de kracht hebben, om allen te troosten die in nood zijn, met dezelfde troost, waarmee wij door God getroost worden" (2 Kor 1, 4)[b:2 Kor 1, 4].

De zo juist aangehaalde woorden van de apostel Paulus geven mij aanleiding om ook tot u, priesters, een hartelijke groet te richten. Geliefden, terwijl ik mijn waardering uitspreek voor de ijver waarmee u uw diensten verricht, zou ik ook graag in herinnering brengen, dat de priester de volmacht heeft, om zieken troost te brengen en vergeving van zonden door het gebed en de zalving met olie in naam van de Almachtige God (Jak. 5, 13)[b:Jak. 5, 13]. Vervul dan ook bijzonder zorgvuldig uw taak bij de zieken, waartoe Gods barmhartigheid u geroepen heeft. Wees allen ervan bewust, dat het in Christus een zuivere en onberispelijke daad van vroomheid is, hen te helpen die in nood verkeren, en het eigen leven rein en zuiver te bewaren.

Een bijzondere hartelijke groet geldt u, kloosterzusters, die door uw godgewijd leven en uw grootmoedige dienst aan de wereld toont, dat de onvoorwaardelijke overgave aan God een bron is van vreugde en van alle goeds. Beste zusters, blijf altijd trouw aan uw roeping, en laat uw leven vervuld zijn met werkdadige liefde voor uw medemensen. Op deze wijze getuigt u van de diepte en mildheid van de evangelische waarheid.

Met de wens, dat de genade van onze Verlosser in ieder van u hier aanwezig, het geloof, de liefde en de deelname aan het goddelijk leven vermeerderen moge, geef ik u van harte de apostolische zegen.