Inter sodalicia

SODALITATI NOSTRAE DOMINAE A BONA MORTE DIEBUS QUIBUSDAM FESTIS, ET CHRISTIFIDELIBUS OMNIBUS CERTAS QUASDAM PRECES AD SANCTAM MORTEM ASSEQUENDAM RECITANTIBUS INDULGENTIAE PLENARIAE AC PARTIALES CONCEDUNTUR.

BENEDICTUS PP. XV

Ad perpetuam rei memoriam.

Inter sodalicia, quae B. Mariae Virginis cultum simulque spirituales Christifidelium utilitates provehunt, Sodalitas titulo Nostrae Dominae a bona morte, a Presbyteris Sanctae Mariae (de Tinchebray) haud ita multo ante condita, honestissimum sane locum obtinet, si perpendas quo ea consilio moveatur et quam late per orbem, cum summa fructuum ubertate, sit ad hunc diem propagata. Qui enim in eam cooptantur, illud sibi ex instituto legibusque societatis proponunt, ut Virginem Perdolentem colant colendamque ab omnibus curent, et sic merita precum et dolorum eiusdem Virginis, ad Crucem Iesu stantis, Deo repraesentent iisque confidant, ut gratiam perseverantiae in christiana fide et moribus vel reditus ad bonam frugem, ac praesertim sanctae in Christi osculo mortis, a qua pendet aeterna beatitas, sibi aliisve impetrent.

Quod autem Virgo Perdolens bonae mortis Patrona deligitur atque invocatur, id cum mirifice doctrinae catholicae pioque Ecclesiae sensui respondet, tum spe innititur recte feliciterque collocata. Enimvero tradunt communiter Ecclesiae Doctores, B. Mariam Virginem, quae a vita Iesu Christi publica veluti abesse visa est, si Ipsi mortem oppetenti et Cruci suffixo adfuit, non sine divino consilio adfuisse. Scilicet ita cum Filio patiente et moriente passa est et paene commortua, sic materna in Filium iura pro hominum salute abdicavit placandaeque Dei iustitiae, quantum ad se pertinebat, Filium immolavit, ut dici merito queat, Ipsam cum Christo humanum genus redemisse. Quod si hac plane de causa, quas e Redemptionis thesauro gratias omne genus percipimus, eae ipsius Perdolentis Virginis veluti e manibus ministrantur, nemo non videt, sanctum hominum decessum ab Ea ipsa exspectandum esse, quandoquidem praecipuo hoc dono Redemptionis opus in unoquoque homine efficienter perpetuumque in modum completur.

Liquet item, Virginem Perdolentem, utpote quae, a Iesu Christo universorum hominum Mater constituta, eos tamquam infinitae caritatis testamento sibi relictos acceperit officiumque tuendae spiritualis eorum vitae materna benignitate expleat, facere non posse quin carissimis ex adoptione filiis eo temporis momento studiosius opituletur, quo de eorum salute ac sanctitate agitur in sempiternum aevum confirmanda. Quare Ecclesia ipsa pluribus liturgicis precibus a B. Maria Virgine efflagitat, ut hominibus instante morte conflictantibus misericors adsit; constantissima vero apud christifideles opinio est, diuturno probata experimento, quotquot eadem Virgine utantur Patrona, eos haud esse in aeternum perituros. Neque igitur mirari licet si Sodalitati Nostrae Dominae a bona morte, quam memoravimus, iam quingenta fidelium millia, ex utroque sexu atque ex omni ordine civium, adscripti sunt, cum eadem tam opportuna temporibusque congruens videatur; dolendum enim est, nimis multos hodie ex Ecclesiae filiis, ut eos praetereamus qui fidem abiecerunt vel christiana prorsus neglegunt officia, ita negotiis ac fluxis inanibusque mundi deliciis implicari, ut ex saluberrima mortis cogitatione ne sollicitudinem quidem capiant aut ab ea mentem animumque de industria avertere studeant.

Eiusmodi propterea Sodalitatem, quam iure dixeris bonae mortis apostolatum persequi, non modo complures S. R. E. Cardinales et catholici orbis Episcopi vehementer probarunt, sed etiam fel. rec. decessor Noster Pius X singulari complexus est benevolentia atque ubere auxit gratiarum copia; neque eam minoris, quam idem Pontifex habuerit, Nosmetipsi facimus, neque minus largiter providentissimae eiusdem operae suffragari parati animo sumus. Cuius quidem voluntatis Nostrae, paulo post quam Pontificatum, miserentis Dei consilio, suscepimus, Litteris ad dilectum filium Moderatorem generalem Congregationis Sacerdotum a Sancta Maria scriptis, luculentum edidimus testimonium, atque alterum aeque perspicuum mox edituri sumus, bona certaque spe ducti, eosdem a Sancta Maria Presbyteros, quibus bonae mortis apostolatus commissus auspicato est, sic munere suo, tamquam peculiari ac proprio, perfuncturos esse ut, Episcopis, curionibus et zelatoribus, quos vocant, ad rem adiuvantibus, latius per universum terrarum orbem Sodalitatem provehant et pretiosam in conspectu Domini mortem fidelibus quam plurimis ab Augusta Patrona impetrent. Cum igitur dilectus filius Henricus Rondet, eiusdem Congregationis Procurator generalis, supplices Nobis adhibuerit preces, ut indulgentiis a proximo Decessore Nostro Sodalitati Nostrae Dominae a bona morte concessis nonnullas alias adiicere de Apostolica benignitate vellemus, piis eiusmodi votis, pro Nostra in Virginem Perdolentem pietate propensoque in opus tam frugiferum studio, obsecundandum censuimus.

Itaque de omnipotentis Dei misericordia ac Bb. Petri et Pauli Apostolorum Eius auctoritate confisi, audito dilecto Filio Nostro Cardinali Poenitentiario Maiore, omnibus ac singulis fidelibus eidem Sodalitati Nostrae Dominae a bona morte tam adscriptis quam in posterum adscribendis, qui, rite confessi ac sacra Synaxi refecti, diebus festis Nostrae Dominae ab agonizantibus, idest die xi mensis maii, Apparitionis S. Michaelis Archangeli, i. e. die viii eiusdem mensis, Dedicationis S. Michaelis Archangeli, i. e. die xxix mensis septembris, a meridie diei praecedentis ad mediam usque noctem eorumdem dierum festorum, quamlibet ecclesiam vel quodvis publicum oratorium visitaverint, ibique pro christianorum principum concordia, haeresum exstirpatione, peccatorum conversione ac Sanctae Matris Ecclesiae exaltatione pias ad Deum preces effuderint, quo die postremum ex praescriptis opus expleverint, plenariam omnium peccatorum suorum indulgentiam ac remissionem in Domino concedimus. Quodsi iidem sodales confiteri ac caelestibus recreari dapibus nequiverint, iis, loco plenariae, indulgentiam septem annorum totidemque quadragenarum, modo, ut supra, quodlibet templum vel publicum oratorium per eos dies visitent atque ad Summi Pontificis mentem preces fundant, misericorditer in Domino largimur.

Praeterea, eadem auctoritate Nostra, omnibus ac singulis fidelibus, quamquam Sodalitati non adscriptis, in unaquaque e septem continuis feriis sextis utrumque diem festum Virginis Perdolentis proxime antecedentibus, si confessi ac sacra Synaxi refecti, septies Pater, Ave, Gloria recitaverint, plenariam; quoties novendialem piam exercitationem expleverint, in qua, ad exposcendam sancti decessus gratiam, recitatur cotidie precula Recordare, Virgo, ad exemplar Litteris hisce Nostris subiectum et in tabulario Cancellariae Brevium Apostolicorum asservandum, modo admissa rite expiaverint iet caelesti se pabulo refecerint, item plenariam; hac ipsa postrema condicione, semel in mense, si cotidie Rhythmum recitaverint Ave, Mater dolorosa, hisce Litteris Nostris pariter adiectum et in tabulario, quod diximus, custodiendum, item, quo die ultimum ex iniunctis opus expleverint, plenariam omnium peccatorum suorum indulgentiam ac remissionem concedimus ac largimur. Ad haec, omnibus ac singulis fidelibus, quamvis e Sodalitate non sint, in unaquaque e sextis feriis, de quibus superius, si septies Pater, Ave, Gloria recitaverint, septem annos totidemque quadragenas; pro singulis memoratae novendialis exercitationis diebus, trecentos dies; quoties Rhythmum praedictum recitent, item trecentos dies de numero poenalium, in forma Ecclesiae solita, expungimus. Porro volumus, iisdem omnibus sodalibus et christifidelibus liceat plenariis ac partialibus indulgentiis, quas largiti sumus, vita functorum labes poenasque expiare.

Decernentes praesentes Litteras firmas, validas et efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenarios et integros effectus sortiri atque obtinere, et illis ad quos spectant aut spectare poterunt in omnibus et per omnia plenissime suffragari, sicque in praemissis definiri ac iudicari debere, atque irritum atque inane fore si secus super his a quoquam, quavis auctoritate, scienter aut ignoranter contigerit attentari. Praesentibus perpetuo valituris. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, sub annulo Piscatoris, die xxii mensis martii, Septem Dolorum B. M. V. festo, anno MCMXVIII, Pontificatus Nostri quarto.

P. CARD. GASPARRI,
a Secretis Status.

Recordare, Virgo Mater Dei, dum steteris in conspectu Domini, ut loquaris pro nobis bona, et ut avertat indignationem suam a nobis.

1. Sancta Mater, istud agas,
Crucifixi fige plagas
Cordi meo valide.

2. Fac ut portem Christi mortem,
Passionis fac consortem
Et plagas recolere.

3. Flammis ne urar succensus,
Per te, Virgo, sim defensus
In die iudicii.

4. Christe, cum sit hinc exire,
Da per Matrem me venire
Ad palmam victoriae.

5. Quando corpus morietur,
Fac ut animae donetur
Paradisi gloria. Amen.

V. Ora pro nobis, Virgo dolorosissima.
R. Quae iuxta Crucem Iesu constitisti.

Oremus.
Interveniat pro nobis, quaesumus, Domine Iesu Christe, nunc et in hora mortis nostrae, apud tuam clementiam, Beata Virgo Maria Mater tua, cuius sacratissimam animam in hora tuae Passionis doloris gladius pertransivit. Per te, Iesu Christe, Salvator mundi, qui cum Patre et Spiritu Sancto vivis et regnas in saecula saeculorum.
R. Amen.

3 Ave Maria.

Nostra Domina a bona morte, ora pro nobis.
Sancte Ioseph, ora pro nobis.

1. Ave, Mater dolorosa,
Martyrumque prima rosa,
Audi vocem supplicis:
Fac, ut mortis in agone,
Tua fidens protectione,
Iusti pace gaudeam.

2. Per dolorem, o Maria,
Tibi Senis prophetia,
Velut ense, conditum:
Fac, ut mortis, etc.

3. Per dolorem, quem tulisti,
In Aegyptum quum fugisti,
Ut salvares Puerum:
Fac, ut mortis, etc.

4. Per dolorem, quando moerens,
Inter notos Iesum quaerens,
Revocabas perditum:
Fac, ut mortis, etc.

5. Per dolorem, qui te pressit,
Dulcis Natus quum processit,
Fractus ligni pondere:
Fac, ut mortis in agone,
Tua fidens protectione,
Iusti pace gaudeam.

6. Per dolorem cordi infixum,
Dum spectabas Crucifixum,
Sacra simul victima:
Fac, ut mortis, etc.

7. Per dolorem, quando Christi
Corpus ulnis excepisti
E Cruce depositum:
Fac, ut mortis, etc.

8. Per dolorem, dum condebas,
Pia Mater, et linquehas
In sepulcro Filium:
Fac, ut mortis, etc.

9. Christe, cum sit hinc exire,
Da per Matrem me venire
Ad palmam victoriae. Amen.