Brief 14 - Aan zijn vriend Gregorius

1
Aan Vriend Gregorius, Mijn broer Gregorius N.v.d.v.: Gregorius van...N.v.d.v.: Gregorius van Nyssa, Basilius' broer. schreef mij dat hij reeds sinds geruime tijd ernaar verlangde ons te ontmoeten en hij voegde erbij dat jij ook dat besluit genomen had, maar ik aarzelde om dat te geloven, daar ik reeds zo dikwijls door jou misleid was N.v.d.v.: Basilius en...N.v.d.v.: Basilius en Gregorius van Nazianze hadden afgesproken het grootste deel van het jaar met elkaar door te brengen, maar Gregorius stelde Basilius herhaaldelijk teleur door de belofte niet na te komen. Men bedenke dat volgens P.J. FEDWICK Brief 14 eerder geschreven is dan Brief 2 (The Church, p. 138), namelijk in 357. Brief 2 is in 358 geschreven en ten onrechte gezien als een uitnodiging aan Gregorius om Basilius te vergezellen in Annesi. De eerste uitnodigingsbrief is verloren gegaan. en ook was ik zo in beslag genomen door bezigheden dat ik niet kon wachten. Immers, ik moest mij zonder uitstel naar de Pontus begeven, waar misschien eens, als het Gods wil is, onze dwaalweg een einde zal nemen.

Want ternauwernood had ik de verwachtingen opgegeven die ik aangaande jou koesterde of beter gezegd afgezien van de dromen (ik ben het eens met hem die zegt dat verwachtingen dagdromen zijn) of ik ben naar de Pontus vertrokken om te onderzoeken welke levenswijze ik zou volgen. N.v.d.v.: In het Grieks:...N.v.d.v.: In het Grieks: "kata biou zètèsin". Het woord 'bios' wordt door Courtonne (1, p. 43) vertaald met 'règle de vie'. Daar heeft God mij een plaats gewezen zo precies overeenkomend met mijn neigingen dat ik inderdaad een terrein zag als ik mij dikwijls verbeeldde in mijn gedachten, wanneer ik niets om handen had en mij wat amuseerde.

2
Het is een hoge berg, bedekt met een dicht woud, aan de noordkant stromen heldere, frisse wateren. Aan de voet van de berg strekt zich een glooiende vlakte uit, voortdurend vruchtbaar gemaakt door het vocht dat uit de berg sijpelt. Er is een bos van veelkleurige bomen vanzelf rond deze vlakte gegroeid, het neemt bijna de plaats in van een omheining. Zelfs Kalypso's eiland dat Homerus boven alle leek te bewonderen om zijn schoonheid, valt hierbij in het niet. Het is inderdaad bij na een eiland, want het wordt aan alle kanten afgeschermd. Diepe ravijnen doorklieven het land aan twee zijden en aan de derde vormt de rivier, de rivier die van de steilte naar beneden stroomt, een doorlopende, onoverkomelijke barrière.

De berg strekt zich naar twee kanten uit en wordt verbonden met de ravijnen door de sterk gebogen hellingen in de vorm van een halve maan, hierdoor zijn de toegangswegen aan de voet van de berg afgesloten. Er is slechts één ingang en daarover zijn wij de baas.

Een andere smalle landstrook grenst aan onze woning en op het hoogste punt hiervan verheft zich een bergrug, zo hoog dat de vlakte beneden zich uitspreidt voor onze ogen en wij van boven af zelfs de rivier kunnen zien die haar omringt. Mij lijkt het toe dat dit gezicht niet minder genot geeft dan de Strymon aan hen die haar voor het eerst zien vanuit Amphipolis. N.v.d.v.: Basilius heeft dus...N.v.d.v.: Basilius heeft dus blijkbaar wel wat gezien van Griekenland tijdens zijn verblijf in Athene, met genoegen denkt hij terug aan zijn tocht naar Amphipolis in Macedonië. Deze stad was gelegen in een bocht van de rivier de Strymon.

Want deze (rivier) vormt, langzaam als ze stroomt, een soort stilstaand water en is bijna geen stroom meer door haar trage gang, terwijl de eerste die sneller stroomt dan enige andere rivier die ik ken, bijna woest is door een rots er vlakbij, waaronder zij wild voortsnelt en tot een draaikolk wordt.

Zij verschaft mij en allen die haar zien, een wondermooi schouwspel en voldoet zeer ruim aan de behoeften van de bewoners van het land, omdat zij in haar draaikolken een ontelbare menigte vissen voedt.

Moet ik nog iets zeggen over de geur die uit de grond opstijgt of over de bries die van de rivier komt? Over de vele bloemen en de zangvogels moet een ander maar de lof zingen, ik heb er de tijd niet voor, om daaraan mijn aandacht te besteden.

Maar de hoogste lof die we aan deze plaats kunnen geven is, dat terwijl zij door haar ligging geschikt is om allerlei soort vruchten voort te brengen, voor mij de aangenaamste vrucht de rust is, niet alleen omdat zij ver verwijderd is van het rumoer van de steden, maar ook omdat zij bijna geen reiziger aantrekt behalve dan degenen die zich onder ons mengen tijdens de jacht. N.v.d.v.: COURTONNE vertaalt...N.v.d.v.: COURTONNE vertaalt (1, p. 44): "tijdens hun jachtpartijen". Het is echter ook mogelijk dat Basilius gejaagd heeft terwille van het noodzakelijk voedsel, niet voor de communiteit, want zij aten geen vlees, maar om andere redenen. Gregorius vertelt immers in de levensbeschrijving van Macrina dat broer Naucratius na vijf jaar in eenzaamheid in algehele toewijding aan de Heer geleefd te hebben, tijdens de jacht om het leven kwam. Naucratius zorgde voor een aantal oudere mensen in de buurt en gaf hun het geschoten wild. Hij jaagde ook om vermoeid te raken en zo zijn hartstochten beter te kunnen bedwingen vgl: van der Meer - Bartelink, p. 47).[[[2020]]] Want behalve de andere goede dingen is het terrein ook rijk aan wild, gelukkig geen beren en wolven, maar troepen herten en wilde geiten en andere soortgelijke dieren vinden hier voedsel.

Besef je niet welk gevaar ik, dwaas, liep, toen ik verlangde (deze plaats) voor Tiberina N.v.d.v.: Tiberina was een...N.v.d.v.: Tiberina was een plaats in Cappadocië waar vriend Gregorius het landgoed Nazianze had. Hij had Basilius uitgenodigd bij hem te komen., de diepste afgrond van de hele wereld, te verruilen? Je zult het me wel vergeven, dat ik me nu haast om (op die plek) te komen. Want ook Alkmeon N.v.d.v.: Alkmeon is een...N.v.d.v.: Alkmeon is een persoon uit de Griekse mythen. Hij was de zoon van Amphiaraos en Eriphile. Hij werd vervolgd door de furiën, omdat hij, op aanstoken van zijn vader, zijn moeder gedood had. Door de vervolging werd hij waanzinnig. kon, toen hij de Echinades N.v.d.v.: De Echinades zijn...N.v.d.v.: De Echinades zijn eilanden voor de kust van Arcarnanië, het meest westelijk landschap van midden--Griekenland. Alkmeon kon in zijn waanzin nergens rust vinden. Toch verwart Basilius de mythen enigszins. had gevonden, het niet meer uithouden om nog langer rond te zwerven.